{"id":2132,"date":"2019-01-19T19:06:57","date_gmt":"2019-01-19T17:06:57","guid":{"rendered":"https:\/\/wordpress-93166-1056199.cloudwaysapps.com\/?p=2132"},"modified":"2023-01-05T18:26:35","modified_gmt":"2023-01-05T16:26:35","slug":"wrafke-frutsel","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/bistedokter.nl\/wrafke-frutsel\/","title":{"rendered":"Frutsel"},"content":{"rendered":"\n

Doe\u2019t Baas fan \u2018e moarn \u00fbnder kaam en my nei b\u00fbten litte soe, fielde ik mysels sa ferskuorrend modzich. Hy moast my suver wekker meitsje, sa sleau en moalich wie\u2019k. Baas kin dat hiel fynfielend. Hy begjint my earst \u00fbnder myn str\u00f4tsje te kardzjen en dan rek ik my \u00fat, draai ik mysels stadichoan op \u2018e r\u00each, en d\u00earnei tysket er my oer myn b\u00fakje. Dat lit ik sa lang mooglik mei de eagen ticht gewurde om\u2019t er my eins gjin grutter deugd dwaan kin! Mei in protte muoite r\u00f4le\u2018k op myn poatsjes werom en gappe wiidbekkich. En dat wylst ik fan \u2018e wike krekt de hiele wr\u00e2ld wol oan koe. Doe haw ik sa hearlik traind mei Frou. Ik speurde as in spear en appertearre as \u2018t spoar. Ik haw alle dummys prompt f\u00fbn en fuortdaliks by Frou brocht. Och, wat wie se grutsk op har lytse mokkeltsje! Sels de jachtoefenmasterin wie optein. Ik begryp dus neat fan dy lamliddichheid . Bin wier net siik of sa mar ik kin wol in gat yn \u2018e dei sliepe\u2026 Dochs mar efkes yn \u2018t waar sjoen en dernei krige ik, krekt lyk as eltse moarn, iten fan Baas. Hie\u2019k sljocht gjin sin oan. Ik haw him oansjoen en doe beg\u00fbn Baas te skodholjen: \u2018dan mar net, Afke\u2026\u2019 Hy seach wat sneu om\u2019t ik in bytsje jierdei bin. Ik bin hjoed sekuer acht moanne \u00e2ld.<\/p>\n\n\n\n

\"\"<\/figure>\n\n\n\n

Geandewei de dei gie it\nwat better. Frou lit my wat letter op \u2018e moarn lekker lang \u00fat en dan kin ik wat\nomsneupe en snaaie. Fr\u00e2l yn smoargens. Frou fynt my mar in fyske; ik mei dat lykwols\nferskuorrend graach dwaan. Wurd d\u00ear ek sa roppich fan dat ik th\u00fas daliks de\nhiele bak wol leechfrette kin! Somtiden moat ik dernei wer koarje, bynammen as\nik tefolle woartelst\u00f4kken \u00fat it heakelguod fandele haw. Hjoed net en dus haw ik\nhearlik myn bak leechfretten. Ienris wer yn myn h\u00fbnekourke skrok ik sa\n\u00f4fgryslik dat it hier my dwers op \u2018e sturtbonke stie. D\u2019r leine farske drippen\nbloed op it kleed! W\u00ear kamen die yn \u2018e goedichheid wei? En net allinne op myn\nkleed, se leine ek r\u00fbnom op \u2018e flier. It fielde boppedat krekt of ik myn\nmiichsel net goed oph\u00e2lde koe. Ik dus wakker oan myn frutsel sneupe om te sjen\nwat d\u00ear te r\u00eaden wie. Hie al murken dat dy de \u00f4fr\u00fbne dagen stadichoan opswollen\nrekke wie. Suver in gleie prom. Jawis! D\u00ear kaam it wei. Net b\u00east\u2026 Daliks alles\nopslikje fansels en de flier skjin ljepke mei myn m\u00fbldweiltsje. En mar\nprakkesearje. Soe dit dan w\u00eaze wat de frou fan Pelle okkerdeis oppere? Pelle\nsit ek by \u00fas op jachttraining en soe neffens har syn earste \u2018wiete dream\u2019 h\u00e2n\nhawwe. No, Monty wie d\u00ear noch hielendal net oan ta, andere dy oare baas doe. En\nik seach dat hy syn spytgnyskjen nei Frou suver net ynh\u00e2lde koe wylst er dat\nsei. Mar Pelle en Monty binne reukes en ik bin in wyfke. Ik haw d\u2019r gjin idee\nby hokker \u2018dreamen\u2019 my te wachtsjen steane. Op dat stuit kaam Frou wer yn \u2018e\nkeamer en sy seach my drok dwaande mei myn lape. Se dikere de flier oer en rekke\nsuver oer\u00e9mis: \u2018Afke wurdt in grutte faam!\u2019, r\u00f4p se \u00fat. Se nodde my leafdefol en\ndat joech my it gefoel dat ik gjin noed hawwe moast. Frou brocht Baas gau op \u2018e\nhichte. Se sei him dat se \u2018t al in pear dagen oankommen sjoen hie. It sil by it folwoeksen\nwurden hearre, sa moast ik hjir\u00fat wol begnuve\u2026<\/p>\n\n\n\n

Twa dagen letter is it floeien noch folle slimmer: myn doaske is no sa lek as in tjems! Dochs mei ik mei nei de training ta. Myn stimming is sa \u00fbngelikens as it waar en ik haw nearne nocht oan. Mar dy jachttraining wol ik fansels net sl\u00fbpe litte, dan meitsje ik wol nocht! Frou siet d\u2019r suver wat oer yn. Wat soene de reuen wol net \u00fatheve? Ik hearde har beljen om advys. Letter fentilearre se oan Baas dat neffens de oefenmasterin it just in geve \u00fatdaging foar de baaskes w\u00eaze soe dat harren h\u00fbnen har net \u00f4fliede litte meie troch de hormoanen. Sa sette ik mei Frou dochs wer \u00f4f nei de S\u00fadwesthoeke. <\/p>\n\n\n

\n
\"\"<\/figure><\/div>\n\n\n

It wie \u00fbnlijich waar mei in k\u00e2lde wyn en winterske buien. Earst liet Frou my lang yn \u2018e auto wachtsje, wylst de reuen wakker omfleane mochten. Lang om let gie de training los en mocht ik ek foar \u2018t ljocht komme. No, dat soarge foar opskuor. Om syn beurten moasten de hearen oan myn frutsel snuve fansels. Dy grutte Flatcoat stuts sels syn hiele noas \u00fbnder myn kr\u00fas en gong mei my oan \u2018e haal as wie \u2018k in kroade! Sels haw ik mar in \u2018krekt-as-neat-oan-\u2018e-h\u00e2n-h\u00e2lding\u2019 oannaam. Jawis, myn frutsel is grut, der rint wat \u00fat en ik bin wat min by de wurken. Duh! It soe wat, fierder neat loas, hear\u2026 Doe \u2018t de reuen wer oan tou sieten en de opwining delb\u00eade wie, mochten wy om bar in dummy troch de feart ophelje. Koe eltsenien moai \u00f4fkuolje! It wetter wie desimberk\u00e2ld, mar dat die my eins wol goed. Koe allinne dat kring earst net fine! Dernei diene wy in proefstik yn st\u00e2nf\u00eastigens. Dat kin ik tsjintwurdich poerb\u00east. Earder hie \u2018k wolris striid mei Frou om\u2019t ik wakker ungedurich wie. Dan baarnde it my yn om te wachtsjen oan \u2019t Frou it sinjaal j\u00fbn hie dat ik gean mocht. No, jimme kinne wol riede dat dy reuen harren sels net altiten yn \u2019e macht hiene. Se moasten hyltyd efkes by my l\u00e2ns noaskje\u2026 <\/p>\n\n\n\n

\"\"<\/figure>\n\n\n\n