Myn namme is noch immer Afke, fol\u00fat Afke fan it Fryske Wetterl\u00e2n. Ik bin in Labrador fan it jachtsoartich slach. Nea haw ik in min sin; ik bin nammentlik wakker fleurich fan aard. Ik bin sljocht op trene mei de Frou. Kinsto my midden yn \u2018e nachtkoes foar wekker meitsje! Dat wol net sizze dat myn stimming altiten gelyk is. Oer de dei sjoen kin dat like goed fariearje as by minsken. Mar dat wol dyselde minsken faaks net oan. Nim no bygelyks it iten. Jou in Labrador wat yn syn h\u00fbnebak en hy fret it daliks op. At it no te fretten is as net. Ikke net. Ik yt allinne at ik d\u2019r ferlet fan haw. Sa net, dan lit ik it grif stean. Myn baaskes moasten d\u00ear bot oan wenne. Sy wiene daliks \u00fbnger\u00east at ik myn itensbak in heale dei net oanrekke. Hiel oars is dat as ik bliid bin. Dan moat ik earne wat yn \u2018e bek hawwe. Sa haw ik in trijetal kr\u00fbpbisten, \u2018knuffels\u2019 neame myn bazen dat. Myn favoryt is Gnoarreke, in barchje mei in \u00fbnbidich lange krolsturt. At d\u2019r oanrin komt, begroetsje ik dyjinge steef\u00east mei Gnoarreke yn myn waffeltsje. Eltsenien fernuvert him deroer dat it bistke, en mei nammen syn sturt, hiel bliuwt. Fansels! Ik haw in s\u00eafte bek. In jachth\u00fbn mei it wyld ommers ek net ferropje! Dochs hawwe se my te pakken h\u00e2n. Ik liet mei it apportearjen de dummy\u2019s te gau los. Smiet se Frou foar de fuotten. Dat mocht net fan \u00c2ldbaas Pyt. Om my dat \u00f4f te learen wie it better dat Gnoarreke \u2018op fek\u00e2nsje gie\u2019. Dat waard alhiel yn s\u00eane set mei kofferke en al, saneamd nei \u2018Skylge\u2019 ta. No, dat hawwe se witten! Ik krige d\u00ear net in min sin fan, mar waard suver swiermoedich. Ik tink dat ik my krektlyk fielde as Frou doe\u2019t ik net mear mei har mei mocht nei it spr\u00eakoere ta. Noch gjin twa wike letter wie Gnoarreke wosken en al wer werom. En se wolle it wol litte om him wer \u00f4f te pakken. Koartlyn binne we sels wer nei Skylge west en dan triuw ik Gnoarreke as earste yn myn reistas. En no\u2019t wy it d\u2019r dochs oer hawwe, ik mei stomme graach mei op fek\u00e2nsje gean. Wy troffen ek noch ris prachtich waar en sadwaande wiene wy de hiele dei op \u2018e sweef it eil\u00e2n oer. <\/p>\n\n\n
\n<\/figure><\/div>\n\n\n
Troch de bosken str\u00fane, oer it str\u00e2n dwale en yn \u2018e see swimme mei Baas. Geweldich fyn ik dat! Ik mei oerol<\/em> mei hinne! En as d\u2019r wat bard? Ik bin net sa gau fan\u2019t hynder, hear. Sa sieten wy bygelyks by \u2018Storm\u2019 op it terras. Wy hiene krekt allegeare te drinken krigen. Ik hiel attint yn in h\u00fbnepanne en myn beide baaskes krigen beide sa\u2019n grutte faas giel huppeltsjewetter mei skom foar harren te stean. Frou moast lyk as altyd efkes nei\u2019t h\u00faske ta en hie my oan de tafelpoat f\u00eastb\u00fbn, mei ynstruksjes oan Baas om op my te passen. Dat is alhiel net nedich, ik jou my wol del. Doe\u2019t se wer werom kaam krige Baas it yn \u2018e holle in kykje te meitsjen fan Frou en my tegearre op dat terras mei dy lompe fjoertoer op de eftergr\u00fbn. Nijsgjirrich w\u00ear\u2019t hy bedarre dikere ik him nei om \u2018e stoel hinne en luts sadwaande justjes myn line oan de tafelpoat strak. Dat koenen dy beide faaskes op it taffeltsje net ferneare en dy nukten om. D\u00ear waard ik efkes sa kjel fan dat ik dy hiele tafel om skuorde fan it terras \u00f4f de strjitte oer. Dat joech in konsternaasje! Gl\u00eas, reau, tafelplant en piper & s\u00e2ltlokje, de hiele brot lei yn diggels oer de wr\u00e2ld. Ik moat bylje dat Baas & Frou d\u00ear mear l\u00east fan hiene as ik. En mar omtsiere dat ik net oan de tafelpoat f\u00eastb\u00fbn wurde moatten hie. De beide froulju fan de betsjinning hiene rap de saak opromme en gelyk nije faaskes huppeltsjewetter ynskonken. Wol spitich dat Baas yn dy alteraasje d\u00edt barren net mei syn kykdoaze f\u00eastlein hat, wylst er de hiele dei mei dat ding yn \u2018e oanslach stiet\u2026 Sels bin ik lykwols net gau fan \u2019t sintrum.<\/p>\n\n\n\n
Frou fynt my wolris wat \u00fbndogensk. Dat ik bygelyks net l\u00fasterje at sy my ropt. Ja, duh, at ik op \u2018e sneup bin en hast in m\u00fbs te pakken haw, dan kin ik dy dochs net sl\u00fbpe litte? Eins hear ik har dan net iens. Ik bin krektlyk as Baas, dy kin ek mar ien ding tagelyk! <\/p>\n\n\n\n
Ik haw in stabyl moed en bin dus meastentiids fleurich. Mar ik kin ek ferskuorrend \u00fat de skroeven w\u00eaze! Fral at d\u2019r besite komt. Bygelyks famylje of goeie kunde fan myn baaskes. Ik reitsje hielendal optein at sy in soartgenoat meinimme d\u00ear \u2019t ik mei boartsje kin. Lekker troch de t\u00fan rauze en h\u00fbntheie. Hearlik! Dan wit ik betiden net mear fan oph\u00e2lden. Op soksoarte mominten l\u00fbk ik in sprintsje en giselje yn \u2018e r\u00fbnte oan \u2019t ik suver op apegapen liz\u2026 Sa kaam op Skylge Puck in dei l\u00e2ns. Puck is in jonge swarte teef fan it itselde laach as my. Geweldich, wat in wille hawwe wy h\u00e2n. Mei-inoar trene, boartsje en oer it str\u00e2n fleane. Grutter deugd kinne se my net dwaan. Benijd at ik ite wol nei sa\u2019n dei? No, d\u00ear haw ik dan wol sin oan! Net fierder trochbylje, hear, mar faaks krij ik d\u2019r ek noch wat op ta fan Baas… <\/p>\n\n\n
\n<\/figure><\/div>\n\n\n
Septimber 2019<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"
![\"\"](\"https:\/\/bistedokter.nl\/wp-content\/uploads\/Skylge-2019-066-1024x685.jpg\")
<\/figure><\/div>\n\n\n![\"\"](\"https:\/\/bistedokter.nl\/wp-content\/uploads\/Skylge-2019-545-Puck-Afke-256x300.jpg\")
<\/figure><\/div>\n\n\n