![\"\"](\"https:\/\/bistedokter.nl\/wp-content\/uploads\/Kealle-iglo-20191014_152933-225x300.jpg\")
<\/figure><\/div>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"Doe\u2019t ik it boerehiem opried, seach ik de beide bruorkes strie t\u00f4gjen nei de kealle-iglo. D\u00ear sil it \u2018slachtoffer\u2019 dan ek wol lizze, tocht ik. Ik hie hoedsum riden en stoppe foarsichtich om\u2019t ik de ynf\u00fasen op it byridersplak stean hie yn in amer dampend wetter om se alf\u00east op lichemstemperatuer te krijen. Ik h\u00e2ld net sa fan griemerij yn myn praktykwein; b\u00fbtendoar wie it oars al in wiet gen\u00f4ch troch in oanh\u00e2ldende storein. Bepaald net oanloklik foar de aksje der\u2019t ik foar kaam, \u2018k hie it kealtsje leaver yn de skuorre h\u00e2n… Ate en syn broer kamen op my ta wylst ik myn ark byinoar socht. Ik smiet in slang en in skjirre by it ynf\u00fas yn de amer waarm wetter en in nuddeltsje stuts ik, yn it h\u00e2lderke, tusken myn kiezen. Sa doch ik dat meastentiids, krektlyk as in smoker. Myn toskedokter ried my soks \u00f4f, mar it is wakker noflik as jo hannen tekoart komme. Ate drobbele foar my \u00fat nei de iglo: \u201cSjoch, it is al hast dea…\u201d<\/p>\n\n\n\n
\u201cKinsto my helpe?\u201d Jawis, en de lytse man d\u00fbkte troch it gat nei binnen ta; ik folge him en siigde op myn wrakke knibbels yn it strie njonken it sike kealtsje mei in smoarge kont fan skiterij. It earme bist lei \u00fatdroege en fersoere, heal yn koma noch s\u00fantsjes te sykheljen. In ynf\u00fas is de iennichste remeedzje yn soksoarte fan gefallen. Ik knipte it hier yn de hals fuort om de ier sjen te kinnen en ynstruearre Ate de kop fan it keal stabyl te h\u00e2lden. Mei syn trijen wie it aaifol en suver sm\u00fbk yn de wite koepel, wylst it reinwetter s\u00fantsjes op it dak klettere. Wy misten noch immen om de flesse heech te h\u00e2lden en Ate syn bruorke wie yntusken wat oars oan\u2019t dwaan. Lokkich kaam Heit krekt om \u2018e hoeke: \u201cJimme binne al drok dwaande!\u201d \u201cHa goeie, jawis.\u201d Ik keppele de slang oan de ynf\u00fasflesse en joech dy oan de boer, stuts de nuddel yn de ier fan it kealtsje en ferb\u00fbn it spul oan elkoar. It r\u00fbn fuortendaliks as in tierelier. Soks docht my dan deugd! No moasten wy geduld hawwe, al gau in tweintich minuten ear\u2019t in liter floeistof yn it keal sit. Tiid om in pypfol te praten. \u201cWolsto ek boer wurde?”, frege ik oan Ate. No nee, leaver bistedokter. \u201cJust! Kinsto in bytsje leare?\u201d No, dat foel net ta want Ate is dyslektysk, sa sei er tsjin my. L\u00eastich, sa wit ik \u00fat \u00fbnderfining mei myn eigen soannen. \u201cHaw mar gjin noed\u201d, sa besocht ik, \u201casto it wier wolst, moast gewoan ferskuorrend dyn b\u00east dwaan.\u201d \u00a0<\/p>\n\n\n\n
\u00dbnderwylst stie de boer yn de rein de flesse f\u00east te h\u00e2lden njonken dy iglo. Hy sei d\u00ear gjin hinder fan te \u00fbnderfinen om\u2019t it foar it goeie doel wie. Mar hy hie b\u00fbtendoar ek net yn \u2018e rekken hokker praat wy hiene. \u201cHasto de fee-arts al ferteld watsto wurde wolst?\u201d No, d\u00ear hiene wy it al oer h\u00e2n. Myn stive skonken moast ik efkes ferskikke om\u2019t ik murk dat de knibbels wiet waarden. Wy leine wol yn skjin strie, mar de \u00fbnderlaach wie sodzich troch de skiterij. Dit binne altyd och sokke lekkere, frisse putsjes… Net dus! <\/p>\n\n\n\n
De flesse rekke hieltyd fierder leech en no waard it tiid foar in twadden ien. Dizze earste is fr\u00e2l om it tekoart oan focht oan te foljen, dy twadde is mear tsjin de fersoering. Ik joech Ate ynstruksjes om no net allinne it kopke goed f\u00east te h\u00e2lden, mar ek de nudle en de slang. Sels g\u00fbchele ik dy folgjende flesse oan de oare ein fan myn flutter. Dat stekt nau om\u2019t d\u2019r gjin luchtbel yn komme mei. Ek dizze flesse beg\u00fbn mei faasje leech te brobbeljen en ik joech him de boer wer oer. Doe wie d\u2019r tiid om Ate in lyts kolleezje te jaan hoe\u2018t it kin dat in keal it iene momint sels noch \u00fat de amer stiet te s\u00fbpen en in oerke letter foar pampus lizze kin troch slimme skiterij. Hokker lytsebeesjeboel yn de terms h\u00fasmannet dy\u2019t wy net mei it bleate each sjen kinne en d\u00ear debet oan w\u00eaze kin. En wat jo dwaan kinne om soks foar te kommen. Fansels l\u00fastere Ate mei in protte nocht en hij knikte begryplik mei syn heldere kikers. Ek de eagen fan it keal beg\u00fbnen te kniperjen. De twadde flesse r\u00fbn op syn ein en meastentiids komt sa\u2018n kealtsje troch de bikarbonaat dy\u2019t d\u00earyn sit ynienen folle mear wer by s\u00fbpe en st\u00fat. Dat wie in goed teken! Ik keppele de slang los, joech it keal noch twa spuitjes medisinen troch de nuddel yn it bloed en treau dy doe wer yn de h\u00e2lder dy\u2019t ik noch hyltiten tusken myn kiezen sitten hie. Tegearre stuollen wy it slachtoffer yn sith\u00e2lding yn it strie omheech en it keal beg\u00fbn daliks wakker helderder om him hinne te koekeloeren. Dat like d\u2019r op! Ik bespruts de neisoarch mei de boer en liet noch wat guod achter. Doe\u2019t alles wer yn de auto siet, stie de hiele h\u00fash\u00e2lding achter op it hiem my tankber \u00fat te swaaien. Myn l\u00easte boadskip foar\u2019t ik ynstapte: \u2018En do wist it, Ate, goed dyn b\u00east dwaan op skoalle, jonge!\u2019 Hij knikte oertsj\u00fbgjend. <\/p>\n\n\n\n
Oktober 2019<\/p>\n\n\n\n