![\"\"](\"https:\/\/bistedokter.nl\/wp-content\/uploads\/kerstkaart-013-683x1024.jpg\")
<\/figure><\/div>\n\n\nAfke fan it Fryske Wetterl\u00e2n<\/p>\n\n\n\n
Perfoarst haw ik al lang en breed yn \u2018e rekken dat der eat bys\u00fbnders yn \u2018e loft hinget. Soks bespeur ik daliks oan alderhande maneuvels. Yn it foarste plak komt it kofjeapparaat mei de waarmh\u00e2ldkanne \u00fat de kelder nei de koken. Dat is f\u00easte prik foar eltse jachth\u00fbnetraining mei Frou. Faaks hat sy dan sels har \u2018b\u00fbtendoar-ornaat\u2019 al oan. In aldendeiske wurkbroek en benammen yn dizze tiid fan\u2019t jier is se foaral lekker waarm oankleid. It flutterjurkje dat Frou no lykwols oan hat strykt d\u00earmei as \u00e2lde hoassokken. Ik begryp der neat fan! Mar rillegau komme de pipen \u00fat de sek: \u201cGiet Afke hjoed mei de baas mei?\u201d Fansels giet Afke mei Baas mei! Ik str\u00fbs efter him oan nei de auto ta en wip yn \u2018e kofferbak fan syn nije bistedokterwein dy\u2019t gjin gel\u00fbd makket. Nei in t\u00fat swaait Frou \u00fas \u00fat en ropt se Baas nei dat er foarsichtich w\u00eaze moat. \u201cJawis!\u201d, andert er. Wat in ferrassing, it sil my benije wat der no barre sil!<\/p>\n\n\n\n
Baas sjongt of fluitet \u00fbnderweis altiten l\u00fbd mei de kabaalboks mei. Dat docht my suver sear oan myn earflappen, mar ik h\u00e2ld my goed. Ik lit it oer my hinne komme en jou mysels del op myn h\u00fbnekessen. Nei in skoftke stoppet it fokaal, beweegt de auto net mear en binne we blykber teplak. At ik oerein kom sjoch ik dat wy by in grut fjild oankommen binne. Neffens my bin ik hjir noch nea earder west. Der steane in stikmannich fan dy \u00fbnbidige weinen sa\u2019t \u00e2ldbaas Pyt ek hat. Ferduld noch en ta, it mist my net dat er d\u00ear omspaant. Mar dan is \u00fas mem der faaks ek! Ik reitsje optein en begjin \u00fatwrydsk mei myn kwispel te giseljen. Yntusken docht Baas de efterflapdoar iepen en mei ik der\u00fat wippe. Ja hear! Ik begroetsje daliks \u00e2ldbaas Pyt en \u00fas mem fansels. Mar och heden noch en ta! Myn fiif bruorren Abe, Epke, Foppe, Hylke en Gurbe binne der allegearre ek. Wat in feest! Wat in geweldich famyljebarren! Gysten rauze wy troch it fjild om inoar hinne. Baas en alle nybazen litte \u00fas balstjurrich \u00fattjirgje, oan\u2019t wy troch \u00e2ldbaas Pyt ta de oarder roppen wurde. \u201cTies, sit!\u201d \u201cOskar, hjir!\u201d Ties? Oskar? No wist ik wol dat Abe en ik de iennichsten wiene dy\u2019t harren eigen namme holden hawwe, mar wat klinkt dit stom! Wat alder\u00fbnbidichst stom… Mar hokker rook krij ik no ynienen yn myn noasters?<\/p>\n\n\n\n
\u201cJimme binne let, wy binne alf\u00east beg\u00fbn\u201d, hear ik \u00e2ldbaas Pyt sizzen. En dan sjoch ik se lizzen. Ik wol der wol daliks hinne te gnuven, mar dat kin net omt Baas my oan \u2018e line dien hat. Ik moat my raar fersinne at d\u00ear net wol tsien hazzen dea op in rige lizze. \u201cYn it bitefjild fierderop moatte noch wol mear sitte. Wolsto dyn eigen krysthazze sjitte?\u201d, hear ik \u00e2ldbaas Pyt freegjen. \u201cIk bin net fan\u2019t sjitten\u201d, andert Baas. \u201cNee, do wolst se wer better meitsje fansels\u201d, laket myn \u00e2ldbaas, en hy triuwt Baas sa\u2019n sjitpiip yn \u2018e hannen. Om \u00fas hinne wurdt in bytsje bedimme gnyske. Dan sette wy mei-ienoar \u00f4f nei it bitefjild ta. Ik drobbelje stiif neist myn krebintige baas mei.<\/p>\n\n\n\n
Op in brede rige str\u00fane wy meielkoar troch de biten. Ik bin de alderearste dy\u2019t in hazze yn de noasters kriget. D\u00edt is myn k\u00e2ns! Fan Frou mei it net, mar no is\u2019t de bedoeling dochs just! Handich str\u00fbp ik \u00fat de line wei en set ik de sokken der yn it fjild troch. De hazze sjocht my oankommen en betinkt him gjin momint. As in streep fleane wy efter elkoar sigesaagjend troch de biten. Ik hear it razen en tjirgjen efter my wol, mar ik lit my dy hazze dit kear wier net \u00fbntkomme. Dan hear ik in l\u00fbde knal en fuortendaliks fiel ik in fjoerskerpe pine yn myn lofter bil. Ik jou in \u00f4fgryslike gjalp en lit my lang\u00fat falle yn de bitebl\u00eaden. \u00dbnhuerich, wat docht dat sear…<\/p>\n\n\n\n
\u201cOch, och, wat bisto dochs in leaf h\u00fbntsje. Wat leisto d\u00ear no lekker lang\u00fat. Ien en al \u00fbntspanning sa op \u2018e r\u00each. Mei al dy knuffels om dy hinne.\u201d Ik slach myn eagen op en knipperje der tagelyk mei. \u201c W\u00ear soe se fan dreame? Poeskes?\u201d O, wat deale! Myn leave santjin! Yn ferheardens rek ik mysels \u00fat en doch in sucht fan ferromming wylst de beide lytsbazen laitsjend njonken myn h\u00fbnekoer sitte en my oer myn b\u00fakje tyskje. Dan sjoch ik Baas oan tafel sitten en hy spytgnysket nei my: \u201cIk tink dat se wer oer haskes dreamd hat.\u201d Op dat stuit wol ik him wol yn syn d\u00f4ve earen blaffe: \u201cDo grutte olfert, do hast my yn \u2018e kont sketten!\u201d<\/p>\n\n\n