Het Dolly Partonsyndroom
“Beste collega, wilt u die lieve kat heel gauw weer dicht maken en hem daarna liefdevol verzorgen?” Poeslief beloofde ik dat te doen. Het was lang geleden dat ik zo subtiel op mijn sodemieter heb gehad. En dat nog wel van dé specialist in de gynaecologie van de gezelschapsdieren…
En ik was echt niet over één nacht ijs gegaan. Kater Hessel was net een half jaar geweest en zou worden gecastreerd. Maar in plaats van de normale puberale trekjes vertoonde hij juist overdreven uitwassen van de andere sexe. Heel plotseling werd ie namelijk opgezadeld met enorme borstontwikkeling. En zijn balletjes daarentegen bleven juist piepklein. Bij poezen noemen we een dergelijke goedaardige ‘hyperplasie’ het Dolly Partonsyndroom. Dit kan zodanige uitwassen met zich meebrengen dat een poes, gelijk de genoemde artieste, niet meer in staat door d’r eigen boobies haar teamgenoot te ontwaren. Dat komt een enkele keer voor en wordt veroorzaakt door het zwangerschapshormoon. Bij poezen wordt dat progesteron in de eierstokken aangemaakt. Maar het kan ook worden getriggerd door bijvoorbeeld de poezenpil, want die bevat datzelfde hormoon. Op die manier zou het zelfs bij een kater kunnen ontstaan als ie per abuis de pil heeft toegediend gekregen. Maar dat had Hessel niet. Zelfs op die oneerbare vraag mijnerzijds had de eigenaresse heel pertinent ontkend dat ze haar eigen ‘poezenpil’ had laten rondslingeren. Met mijn eigen en andere collegae had dit al tot de conclusie geleid dat Hessel waarschijnlijk een kween of intersex was en dat ie daardoor een soort travestietenact aan het opvoeren was. En daarbij moest een progesteronbron in de buik zitten in de vorm van een eierstok of iets wat erop lijkt. Na overleg met de bazin besloten we geen nader onderzoek te doen maar gewoon te gaan zoeken.
Hessel vlak voor de operatie. De borstontwikkeling is met name aan zijn linker zijde zichtbaar.
Dat was, zeker achteraf, niet zo’n goed idee. Want ik moest tussen groot opgezette memmen door een steeds grotere snede maken om de buikholte goed te kunnen doorzoeken. En het eindresultaat was dat ik echt geen eierstokken of iets van dien aard kon vinden. En dat Hessels zusje Hinke, die door mijn collega op datzelfde moment onder het mes werd genomen, ook nog eens een kater bleek te zijn, maakte de verwarring alleen nog maar groter.
Ten einde raad werd de faculteit Utrecht gebeld. En warempel, terwijl je normaliter zelfs tijdens telefonische spreekuren soms maar met grote moeite een specialist te pakken kunt krijgen, kreeg ik nu een student aan de lijn die me vertelde dat ie iets ging doen wat hij eigenlijk helemaal niet mag doen: hij verbond me pardoes door naar Dr. Aukje, dé autoriteit in Nederland in de gynaecologie van de gezelschapsdieren! Deemoedig hoorde ik haar betoog aan. Ook al waren de testikels nog zo klein, eierstokken zou ik never aantreffen in Hessels buikje. De achtergrond van dit wel heel merkwaardige fenomeen is nog niet ontrafeld, maar een therapie bestaat er wél. Dus als de wiedeweerga sloot ik Hessels rompje, castreerde hem alsnog, zorgde vervolgens voor een lekker warm bedje en overtrof mezelf in de nazorg. Want dat had ik Dr. Aukje immers beloofd. Bovendien was ik het Hessel op zijn minst verschuldigd. Tot slot kreeg de kater een anti-progesteron injectie. Na eerst die dag een paar verontrustende belletjes van mij te hebben ontvangen namen een vertwijfelde baas en bazin die avond het stel verheugd weer mee naar huis. Ach, je brengt een vermeende kween en een zusje daarvan en je krijgt twee ex-katertjes weer mee naar huis. Het nazorggesprek verloopt toch echt wel eens wat aannemelijker.
Na een paar dagen slinken de borstjes van Hessel al heel behoorlijk en na nog een week en een tweede injectie zijn ze zo goed als verdwenen. Ik bracht Dr. Aukje per mail op de hoogte van het welslagen van haar therapie en bedankte nogmaals vriendelijk voor haar goede advies. Dat waardeerde ze terdege, maar haar reactie bracht me toch weer in verwarring. Ze blijkt namelijk niet Aukje maar Auke te heten. En ze is toch echt van het vrouwelijk geslacht…
Hessel wil na alles wat hem overkomen is slechts incognito poseren. Zijn broertje is solidair en biedt troost.
Oktober 2012