Ik durf te stellen dat ook honden dromen. Heerlijk languit gevloerd liggen ze soms te bewegen in hun slaap. Vaak maken ze daar nog piepende geluidjes bij ook. Gekscherend zeggen we dan dat ze wel over ‘poesjes’ zullen dromen. Of katten dromen? Ik denk het wel, al doen ze dat in ieder geval minder opzichtig. Vast over grijze muisjes. En … Lees verder »

Toen ik voor het eerst op de boerderij van Jaring Brunia op Flânsum kwam moet hij daar als peutertje hebben rond gehobbeld op zijn ouderlijk bedrijf. Dat is ruim dertig jaar geleden en ik herinner het me zo niet meer. Wel heb ik hem daar zien opgroeien en soms hielp hij mee bij bewerkelijke klussen. Een vrolijke, energieke jongeman, behulpzaam … Lees verder »

Ik vond het een wat potsierlijk statement van Hans Wiegel om vorig jaar juni de eerste paal te slaan van een wolvenhek bij Boijl. Het zou een aanzet moeten zijn van een hek van Lauwersmeer tot Lemmer om de wolf uit onze provincie te weren. Als alternatief omdat het natuurlijk bijna ondoenlijk is om elke individuele koppel met hekken tegen … Lees verder »

Wie kent niet het uitzinnige voorjaarsgevoel van buitelende kievieten, heerlijk geurende weiden en jolige lammetjes? Lammeren die in de namiddag in groepjes door de wei hollen en worden beschenen door een laaghangende zon? Ze rennen over de polderdijk van hot naar hek en maken ondertussen de gekste bokkensprongen. Als in een soort ultiem ‘speelkwartier’ zijn ze hét toonbeeld van absolute … Lees verder »

“Wil jij mijn beide poezen in laten slapen als ik er niet meer ben?”, vroeg de oude mevrouw bloedserieus aan mij. Ze keek me daarbij doordringend aan, alsof de tachtiger haar eigen einde voelde naderen. De beide ouwe katten van Perzische signatuur hadden ouderdomskwaaltjes, maar waren op zich nog heel fit. Dus deed ik slechts de toezegging dat ik mijn … Lees verder »

Ik ben een verzamelaar. Voorheen van sigarenbandjes, postzegels, schelpen, stenen, scherven, eieren en wat al niet meer. Later werd mijn aandacht meer verlegd naar krantenknipsels, foto’s en dia’s. Het meeste bewaar ik nog steeds, al heb ik mijn verzamelwoede in de loop der jaren wat beter weten te reguleren. Een groot huis helpt daar weer niet echt bij. Bovendien kan … Lees verder »

Vanaf eind februari zijn er in een straal van 10 km rondom Scharnegoutum borden langs de wegen in onze regio te vinden die aangeven dat er een vervoersverbod is van vogels en hun (afval-)producten vanaf plekken waar ze worden gehouden. Ook mag er in die gebieden niet gejaagd worden. Dit naar aanleiding van een uitbraak van vogelgriep op een kleinschalige … Lees verder »

Als de pandemie ons ook maar iets heeft willen doen realiseren is het wel dat we enorm moeten veranderen als we onze aardkloot leefbaar willen houden. Voor alle flora en fauna in het algemeen en voor onszelf in het bijzonder. Onderdeel daarvan moet zijn dat we stoppen ons voedsel over grote afstanden te verslepen en dat we onszelf beter lokaal … Lees verder »

Sjakie kwam op het spreekuur met een typische klacht. “Hij is de laatste tijd zo ongedurig en vreet me het vlees van het aanrecht!” Dat mag merkwaardige klinken in de ogen van een leek; bij de dierenarts gaan er meteen belletjes rinkelen. Zeker als Sjakie ondanks zijn vraatzucht ook nog blijkt af te vallen. Sjakie is een al wat oudere … Lees verder »

We vinden het heel gewoon dat we voor een jaarlijkse inspectie in de stoel bij de tandarts liggen. Net zo goed is het absoluut niet raar ook bij onze huisdieren eens wat vaker naar het gebit te koekeloeren. En niet alleen wanneer ze uit hun muil(tje) meuren of een beetje vreemd gaan eten. Vier van de vijf honden en katten … Lees verder »

Als bistedokter ben ik wel op schaatsen naar de afgelegen Roekeboer op it Eilân bij Goaijingahuzen voor een verlossing geweest. In de ene hand de verloskoffer, in de andere de operatietas. Pure romantiek! Prachtig vond ik dat. Helaas ben ik een hakkenkruk op schaatsen; absoluut geen talent en slappe enkels. Als er echter een toertocht geschaatst kon worden was ik … Lees verder »

Geuren spelen een grote rol in ons leven. Welriekende gerechten kunnen mij spontaan doen watertanden. Als ik heftig transpireer probeer ik zweetlucht te maskeren met deodorant. En parfumerie dient onze uitstraling dan wel aantrekkelijkheid te doen opschalen. De meeste bistedokters zijn echter niet zo van de odeurtjes. Gelukkig heb ik immers al een partner en tot volle tevredenheid. Maar in … Lees verder »

In alle geledingen van de samenleving beheerst de pandemie ons doen en laten nu al bijna twee jaar. Ondanks dat de meeste burgers braaf de voorgestelde maatregelen opvolgen, hobbelen we van de ene versoepeling naar de volgende beperking, afhankelijk van welke virusvariant nu weer de overhand dreigt te krijgen. Het blijft het gesprek van de dag bepalen op de werkvloer, … Lees verder »

Hoe vaak zou ik baasjes hebben bijgestaan terwijl hun teefje in blijde verwachting was? En hoeveel pups zou ik in mijn loopbaan mede op de wereld hebben geholpen? Werkelijk geen idee. Wat ik me wel realiseer: het waren altijd teefjes en pups van mijn clientèle. Hoe leuk zou het zijn om bij onze eigen ‘Wrafke’ een keertje een nestje mee … Lees verder »

We hebben het tijdperk van kwakzalverij, medicijnmannen of druïdes en ‘Klazienen uut Zalk’ al lang definitief achter ons gelaten. Zowel medicijnen voor humaan gebruik als diergeneesmiddelen mogen uitsluitend op de markt komen na een lange procedure van bewezen effect. Maar medicamenten doen niet altijd alleen waarvoor ze bedoeld zijn; geregeld zijn er bijwerkingen. Dat wordt getolereerd, mits het middel maar … Lees verder »