Karantèèène
De Bistedokter is mijn nieuwe baas en die had mij al op Veesboek gezet, waarvan ik meen dat dat krèèèktgelijk als ons Zwartblèèès-Stamboek is, maar dan voor mensen die niet zoveul om handen hebben. Ik bèèèn nieuw in zijn koppel en zodoende moest ik van hem in karantèèène, wat voor mij wel een nuivere gewaarwording was, maar het schijnt vandaag de dag gewoonweg heul normaal te wezen als ze denken dat je wat onder de leden hebt.
Ik bèèèn Ooike en geworpen in Wergea, krèèèkt als mijn halfzuske die een gebroken poot had en bij de bistedokter kwam en die viel op haar mooie blèèès. Maar toen hij afgelopen herfst weer bij ons kwam te koekeloeren, vond ie mij nog veul mooier en daarom werd ik uitverkoren, maar dat was nog een heul gedonder hoor, want hij kwam eerst bloedprikken van mijzelf, mijn moeke en van Durk, dat is de ram die mij nog even te grazen genomen heeft vlak voordat ik naar mijn nieuwe weide mocht, omdat Baas wou weten of wij wel gezond waren. Nou, dat zijn wij vanzelf!
Een week later kwam ie weer en toen werd ik in een kar vastgebonden, omdat hij bang was dat ik eruit springen zou, maar dat was ik alheul niet van doel, hoor. De grijze ging mij wel zuiver over de grouwe toen we wegreden, want zou ik mijn moeke ooit weer zien?
In mijn nieuwe thuisweide werd ik opgezadeld met twee halfbloedjes, wat volgens mijn nieuwe baas geen kwaad kon omdat die inkorten toch voor de slacht weg zouden. De huiskudde moet ergens anders lopen, maar daar mocht ik eerst nog niet naartoe vanwege die karantèèène vanzelf. Vanaf het begin voelde ik mij puur best op mijn gemak en ik vrat ook dalijks de brokjes uit de hand van Baas want ik bèèèn ook niet zo’n moeilijk portret, omdat mijn ouwe baas mij ommers al nuit gemaakt had.
Na een paar weken kwam het veewagentje mijn weidegenoten ophalen en daar kon ik niet zo goed over zodat ik het zwerk al drijven zag, sterker nog, het vloog mij zuiver aan! Een beetje in mijn eentje achterblijven, ik dacht het niet! Ze kunnen mij hier de pot op met die karantèèène en daarom zweefde ik over het hek bij de weg en zou ik er gauw uitnaaien, maar daar stak Baas subiet een stokje voor, want hij kwam mij rap met biks lokken en zette mij op dat stuit weer vast in de kar. Het was al duister, maar de huiskudde bleek gelukkig niet zo ver weg, zodat ik handzaam uit de kar stapte en daar heeft Baas mij in de kunde gebracht met een best aardig koppel van Texelaars, halfbloedjes en zelfs een hele grote soortgenoot. Hartstikkene gezellig dus! Maar die Bistedokter had beter weten moeten dat een schaap een kuddedier is die je niet apart moet zetten, krèèèkt zoals dat gelijkwel bij mensen zo schijnt te zijn want jullie zijn evenzogoed gezelschapszoet…
Januari 2021