Nuchter?

‘Denk je eraan dat je de avond tevoren na acht uur de brokjes wegzet? Drinken mag ’s nachts nog wel, maar die ochtend graag nuchter brengen.’ Grapjes over drankgebruik van het dier in kwestie of katers pareer ik meestal met een ludiek bedoelde opmerking dat het verstandig is om in ieder geval zelf nuchter de operatiepatiënt bij ons te brengen. Zeker als dat met de auto is. Meestal gaat er nog een briefje met datum en bovenstaande instructies mee als we de afspraak maken, want baasjes moeten vaak al zoveel informatie verwerken.

Waarom nuchter? Narcotica werken wat misselijkmakend. En braken kunnen we niet gebruiken bij het onder zeil gaan en al helemaal niet tijdens een operatie. Het is niet fijn voor het dier en ook nog eens gevaarlijk in verband met verslikken tijdens de roes. Het is wel verstandig de instructies in gezinsverband te bespreken, want meer dan eens blijkt de patiënt toch niet zo nuchter als verondersteld. De eega of de kinderen hebben het dan altijd gedaan.

Honden worden meest netjes even uitgelaten vlak voordat ze voor een operatieve ingreep worden gebracht. Katten daarentegen worden geregeld opgesloten om te voorkomen dat ze de hort op gaan om al dan niet moedwillig te afspraak te ontlopen. Dat arrest is soms in de bijkeuken of zo, maar ook niet zelden heel spartaans in het kattenmandje waarin ze bij ons gebracht gaan worden. Daarbij wordt totaal vergeten dat poeslief of katermans daar niet op heeft kunnen anticiperen. Omdat ze normaal gesproken hun behoeften buiten doen wordt er niet bij stil gestaan iets van een kattenbakje te regelen. Naast het ongemak voor het dier laten de gevolgen op de operatietafel zich wel raden…

Ik herinner bij mijzelf een kijkoperatie in mijn knie. Ik was volledig bij bewustzijn en onderging die ingreep met een ruggenprik. Alles beneden mijn middel was bewegingsloos en zonder gevoel. Na afloop kwam de zuster van dienst met de echo mijn blaasinhoud controleren. Want, zo zei ze, als er teveel in zit, haal ik dat even weg met een katheter. En ik meende een sardonisch genoegen te bespeuren in haar glimlach. Nou, wat was ik blij dat ik tevoren goed had leeg geplast en weinig had gedronken…

Tot slot nog even dit. Al sinds ik deze stukjes schrijf, en dat is nu al vijftien jaar, heb ik de gewoonte dat te doen onder het genot van een ouzootje of een lekker glaasje wijn. Dan schrijft het meestal net ietsjes makkelijker. Dus helemaal nuchter ben ik dan niet. It koe slimmer, tocht ik sa…

Juni 2017