Spiegel

Meestal gaat de ‘Bistedokter’ over een dier. Evenzovaak gaat het eigenlijk ook over de eigenaar. Die is immers onlosmakelijk met het beest en zijn verhaal verbonden. Tevens weerspiegelen baas of bazin en hun dierbaren elkaar vaak. De drukke baas heeft nooit een rustige luie hond maar eerder een robbedoes; de chique tante heeft geen druktemaker maar liever een gedistingeerde poes van Perzische signatuur en de coole macho houdt niet van hamstertjes, maar voert die zonder problemen aan zijn langgerekte vriend, een Boa Constrictor. Het is niet altijd even duidelijk of een baas een dier met een gelijkend karakter zoekt of dat hij de aard van het beestje gestalte geeft. Frappant is wel dat ze in sommige gevallen zelfs uiterlijk opvallende overeenkomsten gaan vertonen. Welhaast letterlijk wordt de baas zo een spiegel voorgehouden. Soms wordt die spiegel echter bittere ernst.

Lorita is een bijzonder kleurrijke, al wat oudere dame. Haar leeftijd is moeilijk te schatten, maar ze moet al ruim de veertig zijn gepasseerd. Midden in het centrum van haar woonplaats zit ze meestal voor het raam al kwebbelend mooi te wezen. Zo trekt ze de aandacht van voorbijgangers. Al mocht de indruk worden gewekt dat het hier een dame van lichte zeden betreft, het tegendeel is waar. ‘Oude vrijster’ is een betere typering. Eerder dit jaar heeft ze bij de specialist nog een uitgebreide ‘check up’ ondergaan in verband met wat vage klachten. Er werd toen een matige aderverkalking vastgesteld, die met wat aanpassingen in haar eetgewoonten zou moeten verbeteren. Lorita is een papegaai, of eigenlijk een mamagaai, wier kinderwens helaas nooit in vervulling is gegaan. Ze wordt verzorgd door Erica, een enorme dierenvriend van wie de leeftijd net zo moeilijk is te schatten. Samen verschenen ze met spoed bij mij op het spreekuur omdat Lorita van haar stokje ging. Inderdaad vertoonde de papegaai op de behandeltafel ook een paar keer achtereen een zorgwekkende ziektebeeld. Veel verder dan dat het hier flauwvallen betrof kwam ik niet, zodat we opnieuw de specialist raadpleegden. Er werd even gedacht dat hier hetzelfde gaande was als bij de papegaai met astma. Die bleek na uitgebreide onderzoeken niets te mankeren, maar uitsluitend de astmatische aanvallen van zijn baas te imiteren! Erica is echter kerngezond en vertoont zelf absoluut geen flauwtes. We moesten eerder de oorzaak in de aderverkalking zoeken. Er is een receptje geschreven voor als er zich opnieuw flauwtes zouden voordoen. De volgende ochtend leek Lorita wat op te knappen en ze kreeg warempel al weer wat praatjes.

Bij mensen is roken een veroorzaker van aderverkalking. Lorita rookt uiteraard niet, maar ze rookt wel mee! Als Erica in de spiegel kijkt die de papegaai haar voorhoudt, stopt ze met roken. Het is voor beider gezondheid het allerbeste.

November 2004