Educatie van de nieuwe generatie

Het is deze zomer 41 jaar geleden dat ik het ouderlijk huis verliet om in Utrecht te gaan studeren. Ik weet nog hoe graag ik dat wilde, maar tegelijkertijd hoe spannend ik dat vond. Tegenwoordig is alles anders, maar dit gevoel is nog exact hetzelfde. Ook voor de huidige generatie.

Aangezien mijn vader dierenarts was, ben ik opgegroeid met het reilen en zeilen van een dierenartspraktijk. Hoe anders is dat, als je die gelegenheid niet hebt. Ik herinner mij het verhaal van een collega, tegenwoordig een gerespecteerd orthopedisch dierenarts-chirurg, die mij vertelde hoe hij als boerenzoon in de ban raakte van ons vak. Hij mocht assisteren bij een keizersnede op een koe en raakte volledig gebiologeerd door het feit dat hun dierenarts een koe zo snel open en dicht kon maken. De impact van dat soort gebeurtenissen kan dus enorm zijn!

In de loop van de jaren heeft ook ons praktijkgebied een aantal diergeneeskunde studenten voortgebracht. Het is geweldig inspirerend om dierenartsen in de dop wegwijs te maken in ons vakgebied. Ik herinner mij een lebmaagoperatie via de ‘Amerikaanse methode’ vorig jaar augustus, waarbij ik door een boerendochter  werd geassisteerd.  Ze had al diverse malen haar aspiraties geventileerd om dierenarts te willen  worden en toonde zich aldoor geïnteresseerd als er patiënten op het bedrijf moesten worden behandeld. We stelden samen de diagnose vast, troffen voorbereidingen en legden de koe uitgebonden op de rug in het gras om door middel van ‘rollen en steken’ de naar de linker zijde verplaatste lebmaag weer op de juiste plek te fixeren. Stap voor stap deden we dat samen. Gelukkig betrof het een  rustige koe, die vakkundig door haar vader en broer op de rug gelegen kon worden vastgehouden. Als de lebmaag goed is vastgesnoerd wordt de koe doorgerold naar de linker zij en worden er nog een paar injecties in de halsader toegediend. Mijn assistente mocht dat onder mijn toeziend oog uiteraard voltooien. Daarna kon de koe weer in de benen en werd nog even met de stethoscoop geluisterd of onze missie geslaagd was. Ik moet zeggen, die stethoscoop stond haar goed!

Na afloop realiseerde ik me plotseling dat de geschiedenis zich herhaalde. Was het niet mijn oom, veearts Terpstra, die haar tante op dit bedrijf destijds wegwijs had gemaakt om de eerste stapjes te zetten in de diergeneeskunde? Zo was ik nu haar nichtje aan het instrueren. Als de jeugd interesse toont geef ik altijd aan dat ze goed hun best moeten doen op school en daarna een beetje geluk moeten zien af te dwingen bij de loting voor de studie. Bij deze boerendochter is dat dit jaar gelukt! Ze heeft met vlag en wimpel haar VWO-diploma gehaald en mag in Utrecht beginnen. Prachtig op schema, doch ook bij haar heerst een gezonde spanning in deze enerverende stap in haar levensloop.

Juni 2021