Bijzondere educatie
Al sinds een jaar of tien komt groep acht van de basisschool in Grou aan het eind van het schooljaar op de boerderij Nij-Fenwierstra in het Grouster Hôflân van Broer, Elizabeth en hun zoon Age Roorda. De jongens en meiden arriveren op de fiets en krijgen een uitgebreide rondleiding op het melkveebedrijf. Dit jaar was er voor het eerst ook een grote groep schoolverlaters uit Leeuwarden. Voor de boer aanleiding om wat hulp van de bistedokter in te roepen om de jongelui te laten kennismaken met het boerenbedrijf.
Na een hartelijk welkom start boer Roorda met een inleidend verhaal over de belangrijke positie die de landbouw in het algemeen en de melkveehouderij in het bijzonder inneemt in onze dagelijkse voedselvoorziening. Hij benadrukt dat boeren onmisbaar zijn in de kringloop, zonder daarbij actuele knelpunten te vermijden.
Dan volgt een rondgang over het bedrijf. We wandelen met de jeugd langs de pasgeboren kalfjes, de jongveestal, en via de voer- en mestopslag naar de melkveestal. Uiteraard krijgt ook de melkcarrousel uitgebreid aandacht. De tieners vragen honderduit. De variatie daarin is groot. Wat immers voor sommigen van boerenkomaf uit het dorp vanzelfsprekend is, blijkt voor de stadsjeugd echt een openbaring. De woordspeling wordt door hen bedacht waar je bijstaat: tijdens het verhaal over de hoogdrachtige ‘droge koeien’, worden de melkkoeien zo vanzelfsprekend de ‘natte koeien’. Na ruim een uur begint de aandacht te tanen en is het tijd voor het speelkwartier. Het klimmen over de strobalen met een koprol in het hooi is daarbij favoriet. Ondertussen heeft de boerin soep, broodjes met worst of hamburgers klaar voor de inwendige mens.
Als de magen gevuld zijn volgt er een kort intermezzo van de bistedokter over de drachtdiagnostiek met echo. Prachtig natuurlijk om een kloppend hartje van een embryo van twee maand te kunnen laten zien. Al wordt het graaien in de endeldarm van de koeien door sommigen met afgrijzen aanschouwd. En nee, dat doet geen pijn.
Daarna wordt het tijd voor de grote attractie: met trekker en wagen gaat de hele groep het veld in om te polsstokspringen. We treffen het met mooi weer. Nadat Broer even heeft voorgesprongen wagen de eerste durfallen een schuchtere sprong. Schoorvoetend volgt de rest. De eerste plons in de ‘blauwe drek’ wordt met gejuich ontvangen. De karakterverschillen komen hierbij volledig aan de oppervlakte: de stoere jongens en meiden gaan desnoods moedwillig kopje onder, terwijl een enkeling van meester de verzekering krijgt dat ie niet persé hoeft te springen… In de Wergeaster Feart of in de melkstal kan de jeugd de modder van zich afspoelen en dan blijkt de schone kledij in de fietstas niet overbodig.
Deze boer melkt driemaal daags en zo kon er nog vóór de terugtocht worden gadegeslagen hoe dat in de praktijk werkt. Deze educatieve en intensieve dag zorgt voor bijzondere bagage bij de aanstaande brugpiepers. Volgens de boer zelfs onmisbare bagage. Tegelijkertijd leveren de Roorda’s hiermee een positieve bijdrage in de verstandhouding tussen boer en burger. Voor de jeugd is het in ieder geval een onvergetelijk uitje waar nog lang over werd gechat.
Juni 2021