De Physiotherapeut

Menno WiersmaCOLUMNS

Vlak voor Pasen zelf een mankementje opgelopen. Was de paasdagen toch vrij, kon dus mooi herstellen, dacht ik nog. Na zo’n lang weekend is het spreekuur echter altijd drukker dan normaal; heb me toen helaas zodanig geforceerd dat ik de volgende dag helemaal niet meer kon lopen. Ik besloot maar even aan de andere zijde van de (behandel)tafel plaats te nemen. Volgens de huisarts zou de fysiotherapeut mogelijk verlichting brengen. Voor het eerst in mijn leven heb ik ‘heilgymnastiek’ genoten.

Ik lag bij de fysio op de pijnbank met een idioot verhaal. Een middernachtelijke kramp in mijn kuit heb ik wel vaker, normaal alleen wat spierpijn de daags erna. Nu zat ik met een volledig verstijfd onderbeen dat bij de geringste beweging opnieuw in een stuip schoot. Verder dan hilarische opmerkingen over wat ik in hemelsnaam wel niet allemaal in bed uitspookte waren mijn collegae niet gekomen. Mijn therapeut vond het ook raar. Hij stelde vast dat er niets kapot was en ging over tot een massage. Naarmate mijn behandelaar heftiger kneedde kreeg ik steeds meer de neiging om hem met mijn goede been een mep te verkopen. Zijn aanpak en adviezen bleken evenwel goud waard: de volgende dag reeds draaide ik voorzichtig weer helemaal mee!

Fysiotherapie is afgeleid van het Griekse phusis, hetgeen natuur betekent, en therapeia dat staat voor verzorging en genezing. Mijn antieke Geneeskundig Woordenboek uit 1949 vermeldt dat physiotherapie staat voor ‘ziekenverzorging, zijnde een behandeling door middel van natuurkundige krachten als warmte, licht en electriciteit’. De oude spelling geeft het een ambachtelijk aanzien, wat ondanks moderne technieken de kern blijft van dit vak. Deze medische tak doet ook in de diergeneeskunde zijn intrede, of Youp van het Hek die nu beschimpt of niet. Natuurlijk klinkt het grappig uit zijn mond als ie met een geinig stemmetje roept: “ach nee, dan kan ik absoluut niet want dan moet ik met ons konijn naar de fysiotherapeut.”

Bij blessures van dieren geven wij standaard rust en beperkte beweging. Wanneer dat zo niet gaat, moeten pijnstillers/ontstekingremmers uitkomst brengen. Net als bij ons dienen spieren en gewrichten wel in beweging te blijven, anders ligt verstijving en verergering van de kwaal op de loer. Overgewicht is heel vaak de oorzaak van kreupelheden, vooral bij honden. Dieet is dan uiteraard de voornaamste therapie. Bij honden en paarden is het steeds vaker gewoonte om met name na orthopedische ingrepen te revalideren met behulp van heuse dierfysiotherapie. Maar ook bij rugklachten, artrose, verlammingsverschijnselen en trauma kan een dierfysiotherapeut oplossingen aandragen. Er wordt bewegingstherapie, massage, en aanvullend zelfs fysiotechnische applicatie gedaan in de vorm van warmte, koude, licht, magneetveld- of ultrasoontherapie. Dat zwemmen goed was voor bijvoorbeeld honden met ernstige heupdysplasie wisten we al. Het geeft een goede beweging zonder overmatig belasting. Een hele winterperiode elke dag  tot tussen de ijsschotsen in de Zwette is weer niet bevorderlijk. De nieuwste trend voor honden in dit verhaal is een verwarmd zwembad met loopband onder water. Voor een koe die niet meer kan staan is een grote mobiele bak met verwarmd water al langer in zwang. Door het dier in de bak te leggen en die vervolgens vol warm water te pompen, moet ze weer in de benen komen. De dierfysiotherapie is dus volop in beweging. Was het voorheen een humane therapeut die als hobby dieren erbij deed, tegenwoordig bestaat er een officiële opleiding en een heuse beroepsvereniging met inmiddels meer dan 200 leden. Kortom: zoals Youp ‘Buckler’ ten gronde kon richten, lukt hem met de dierfysiotherapeut niet.

En wat mijzelf betreft:  De Groote Physiotherapeut zei het altijd al, ‘elk nadeel heb zijn voordeel’. Ik heb de behandeltafel in de spreekkamer drastisch lager gezet en werk nu veel meer vanuit de rijdbare bureaustoel. Ook bij grote honden die niet op tafel kunnen ga ik niet meer op de knieën; ik behandel ze vanuit de stoel. Ook veel beter voor de rug. En ik loop weer als een kievit.

© Mei 2006