Perspectief

Menno WiersmaCOLUMNS

In alle geledingen van de samenleving beheerst de pandemie ons doen en laten nu al bijna twee jaar. Ondanks dat de meeste burgers braaf de voorgestelde maatregelen opvolgen, hobbelen we van de ene versoepeling naar de volgende beperking, afhankelijk van welke virusvariant nu weer de overhand dreigt te krijgen. Het blijft het gesprek van de dag bepalen op de werkvloer, in de stoel bij de kapper of waar we elkaar ook maar treffen. Je merkt dat iedereen er onderhand behoorlijk klaar mee is. We ontberen vooral perspectief.

Een virus is in principe gewoon een parasiet pur sang. De definitie van een parasiet is ‘een organisme dat zich ten koste van een ander organisme waarmee hij samenleeft, de gastheer, in stand houdt en vermenigvuldigt. De schade aan de gastheer is niet zo groot dat deze aan de relatie ten onder gaat.’ Dat laatste geeft te denken, want er zijn ondertussen al vele mensen bezweken in de corona-pandemie. Maar ook een virus is een opportunist en heeft alleen kans op voortbestaan als niet alle gastheren worden ‘uitgeroeid’. Buiten die gastheer is een virus ten dode opgeschreven, omdat het zich uitsluitend kan vermenigvuldigen in levende cellen van organismen. Dus heeft het virus er belang bij minder ziekteverwekkend te worden.

Als een nieuw virus de kop opsteekt is dat net zo goed onderhevig aan de evolutietheorie van Darwin als elk ander organisme. Het aloude principe van ‘survival of the fittest’. Door natuurlijke selectie overleeft de genetische variant die het best is toegerust op de op dat moment bestaande situatie. Met dien verstande dat er een enorm verschil is in generatiekloof ten opzichte van bijvoorbeeld de mens. Voor virussen is die slechts minder dan een uur! Is de moderne mens ontstaan uit een evolutionair proces van miljoenen jaren, een virus is in staat om een reeks mutanten het licht te laten zien binnen een dag! Dat maakt de manifestatie van een virus dus ook zo onvoorspelbaar.

Hoe de huidige pandemie verder zal verlopen weten we niet. Wel zal er uiteindelijk een nieuw evenwicht ontstaan waarin zowel het virus als de ‘gastheer’ kunnen gedijen. Vergelijkbaar met het griep- of verkoudheidsvirus. Maar wanneer? Dat is voor een groot deel afhankelijk van ons eigen gedrag. Want met maatregelen en vaccinatie en het al dan niet toepassen c.q. ondergaan daarvan zitten we te vaak aan verschillende knoppen te draaien. Wat ik ons allemaal toewens voor het nieuwe jaar is een kabinet met een duidelijke lánge termijnvisie. En dan niet uitsluitend op een consistent coronabeleid, maar op meerdere fronten. Dat biedt ons perspectief!

December 2022