Als een pup voor de eerste keer bij ons op het spreekuur komt, is de dierenarts meteen een beetje de boeman. Het mondt immers vrijwel altijd uit in een prik. Ook al staan we daarna met een lekker brokje klaar ter compensatie; de pup zal een beetje een nare associatie met de spreekkamer houden. Daar doen we sinds vorig jaar … Lees verder »

Ik kreeg onlangs een paar verontrustende mailtjes. Dat je moet oppassen met het snoepen van chocolade bij honden, is onderhand vrij algemeen bekend. En dat de humane pijnstillers paracetamol en zeker ibuprofen giftig zijn voor hond en kat, idem dito. Maar dat er vorige maand een hond stierf door het eten van een stuk Peijnenburg koek? Je leest het goed, … Lees verder »

Geen idee of ie naar de grote Russische leider Vladimir Vladimirovitsj P. is genoemd. Vanwege de overeenkomst in gelaatstrekken? Want over de verstandelijke vermogens kan ik me maar beter niet uitlaten. Wat dat betreft heeft ‘onze’ Vladimir namelijk zijn beperkingen. Als ie op de kattenschool zou zijn gegaan, had ie vast een rugzakje gekregen. Deze kater is een ouwe bekende … Lees verder »

‘Denk je eraan dat je de avond tevoren na acht uur de brokjes wegzet? Drinken mag ’s nachts nog wel, maar die ochtend graag nuchter brengen.’ Grapjes over drankgebruik van het dier in kwestie of katers pareer ik meestal met een ludiek bedoelde opmerking dat het verstandig is om in ieder geval zelf nuchter de operatiepatiënt bij ons te brengen. … Lees verder »

´Heb je een zalfje voor Tara? D’r oogjes zijn wat vies.´ Dergelijke redelijk klinkende verzoekjes bereiken mij regelmatig aan de telefoon, dan wel bij de balie. ´Mijn beste, ik kan niet zomaar een oogzalfje voorschrijven. Ik wil Tara ‘t liefst eventjes zien.´ Uitvluchten van tijdgebrek, moeilijk in de auto te krijgen en onkostenplaatje passeerden de hoorn. Dus gooide ik het … Lees verder »

Al onze eigen honden lijken in de loop der jaren een onuitgeblafte afspraak te hebben gemaakt dat als de nood aan de hond komt, er gekotst moet worden op de mat vlak achter de voordeur. Maar als de sluitspier van de achteruitgang het niet meer houdt, dan liggen de uitwerpselen verdekt verspreid over de gevlekte plavuizen in de hal. Als … Lees verder »

Ik geniet weer volop van het vroege voorjaar. Onmiskenbaar klinkt het startsein daarvoor als ik bij het ontwaken aangenaam wordt verrast door een rijke schakering aan vogelgeluiden. Die golven vrolijk naar binnen door het openstaande slaapkamerraam en strelen je gehoor. Noem het de lentesymfonie. Eendenkorven en nestkastjes worden verkend, de mannetjesputters maken de vrouwtjes het hof  en eieren laten niet … Lees verder »

Apart. Niemand schijnt ervaring te hebben met een konijn met epilepsie, zelfs de specialisten in den lande niet. Dan zelf dus maar wat bedenken. Bij honden en katten geven we tweemaal daags medicatie, maar een konijn is wat lastig te pillen… Stampertje is een vondeling. Een wild konijntje dat door de ouders waarschijnlijk al binnen een paar weken uit het … Lees verder »

In juli van dit jaar werd Max gevonden met een klein etterend wondje op haar schouder. Dat werd bij ons op de praktijk behandeld en we schatten Max op dat moment ruim twee maanden oud. Het jonge poesje knapte gelukkig zienderogen op. Ze werd vertroeteld in haar nieuwe kosthuis in Aldeboarn en groeide als kool. Daar waren we getuige van … Lees verder »

In onze praktijk zijn we continu op zoek naar verbetering en vernieuwing. Wat dat betreft lijkt er een stroomversnelling plaats te hebben gevonden in het afgelopen jaar. Met name in de diagnostiek. Het meeste laboratoriumwerk moesten we altijd uitbesteden. Kon je beter aan specialisten overlaten, was onze insteek. Maar ondertussen hebben we zelf heel veel opgepakt. Al langer onderzoeken we … Lees verder »

Of Internet een zegen is? Vaak wel, maar heel vaak ook niet. Er wordt immers net zoveel zin, als ook onzin op een gemakkelijke manier verspreid. En we moeten zelf maar uit zien te vogelen wat waar is en wat niet. Bovenstaande titel verwijst naar een niet bestaand woord in de Dikke Van Dale. Wat bedoeld wordt is het bepalen … Lees verder »

Jaren geleden schreef ik al eens over een ‘kattenhater’ die met een windbuks een jonge poes te lijf was gegaan. Destijds was een anonieme brief mijn deel waarin stond of ik me wel realiseerde welk ‘onverhoopt’ leed het kattengespuis met kakkerij veroorzaakte in fraai verzorgde bloemperkjes of strakke zaaibedden in de moestuintjes. Om nog maar te zwijgen van de beproeving … Lees verder »

‘Een postduif is een gedomesticeerde afstammeling van de rotsduif. Door kunstmatige selectie zijn duiven gefokt die, na een periode bij de eigenaar te hebben doorgebracht, indien naar elders vervoerd en losgelaten, op nog niet volledig begrepen wijze de weg naar hun oorspronkelijke verblijf terugvinden.’ Aldus Wikipedia. Vroeger werden duiven vooral gebruikt om berichten te versturen. Al in de tachtigjarige oorlog was … Lees verder »

Als op zaterdagmiddag de bel gaat, tref ik een hevig geëmotioneerde buuv’ op de stoep. Tussen haar duim en wijsvinger hangt een staart. Ze houdt ‘m een beetje bevend van zich af, zodat er nog leven in lijkt te zitten. Overduidelijk een kattenstaart. Die is van Pyr, hun lenige jeweetwelkater. Pyr is net snel genoeg geweest om voor een rappe … Lees verder »

“Rakker ligt languit midden op het kruispunt en kan helemaal niks meer”, zo luidde het zeer dringende spoedgeval. In gedachten zag ik allemaal auto’s in een file voorzichtig om de hond heen manoeuvreren… Toen ik arriveerde bleek de ouwe Labradorreu inderdaad uitgeteld op een overigens doodstille kruising te liggen, recht voor het huis waar ie woont. Na onderzoek kreeg ik … Lees verder »