Ik was aangenaam verrast toen ik het verhaal van Ethan Lindenberger las. Deze student uit Ohio in de VS liet zich op zijn 18e verjaardag inenten tegen bof, mazelen en rode hond. Dit tegen de uitdrukkelijke wil van zijn ouders die hem om principiële redenen als kind deze reguliere vaccinatie had onthouden omdat ze ervan overtuigd waren dat dit tot … Lees verder »
Doe’t ik it boerehiem opried, seach ik de beide bruorkes strie tôgjen nei de kealle-iglo. Dêr sil it ‘slachtoffer’ dan ek wol lizze, tocht ik. Ik hie hoedsum riden en stoppe foarsichtich om’t ik de ynfúsen op it byridersplak stean hie yn in amer dampend wetter om se alfêst op lichemstemperatuer te krijen. Ik hâld net sa fan griemerij yn … Lees verder »
Myn namme is noch immer Afke, folút Afke fan it Fryske Wetterlân. Ik bin in Labrador fan it jachtsoartich slach. Nea haw ik in min sin; ik bin nammentlik wakker fleurich fan aard. Ik bin sljocht op trene mei de Frou. Kinsto my midden yn ‘e nachtkoes foar wekker meitsje! Dat wol net sizze dat myn stimming altiten gelyk is. … Lees verder »
Afgelopen zaterdag ontmoette ik op de Leeuwarder Nieuwestad een oude bekende in zijn natuurlijke habitat: een luxe marktkraam met de welluidende naam Pi-Nuts. Al twintig jaar staat hij op markten in Noord Holland en Friesland bekend als dé notenspecialist met een enorm gevarieerd assortiment van ambachtelijke kwaliteit. Ik schudde hem de hand en zag aan zijn gezicht dat hij zich … Lees verder »
Twintig jaar geleden had ik nooit kunnen bevroeden dat ik zo graag naar Spanje op vakantie zou gaan. Wars van massa en hitte dat ik ben. Toch kreeg ik de smaak te pakken. Je moet alleen de juiste plekken zien te vinden! Tien jaar geleden beschreef ik al eens uitgebreid in een ‘kerstbistedokter’ (Vamos al acuario) onze vakantiebelevenissen in het … Lees verder »
Als kitten van net acht weken oud kwam Maaike pro Deo terecht op een boerderij in Raerd. Een beetje voor de gezelligheid, maar bovenal om muizen te vangen. En die zijn er volop dit jaar! Dus kon Maaike meteen flink aan de slag. Maar vanaf het begin liep het niet zo lekker met haar. Die eerste muizen ving ze met … Lees verder »
Jaren geleden hing er een in het oog springende poster in de spreekkamer in de oude praktijk in Reduzum. Deze plaat had als doel een prima oogzalf te promoten voor diergeneeskundig gebruik en leek sprekend op de letterkaart met steeds kleiner ogende lettergroottes die opticiens plachten te gebruiken bij het testen van iemands gezichtsvermogen. ‘Wat heb je daar nou toch … Lees verder »
De mondiale overbevolking heeft er toe geleid dat wij gewend zijn ons steeds dichter bij elkaar te huisvesten. Zo dijden dorpen uit tot stadjes en steden vervolgens tot metropolen. En als we niet meer naast elkaar kunnen wonen, dan doen we dat wel boven elkaar in flatgebouwen. In de dierenwereld komt eenzelfde fenomeen voor, maar daar is niet de overbezetting … Lees verder »
Het is maandagochtend en ik ben net terug van een weekje Vlieland met vrouwlief en onze hond Afke. Altijd weer een prachtige belevenis die een vracht aan puike foto’s oplevert, waarvan er altijd eentje een tijdje het beeldscherm van mijn pc domineert of op de jaarkalender eindigt om de herinnering levend te houden. Is het niet een spelende hond op … Lees verder »
Boeren liggen geregeld onder vuur. Is het niet de ‘landschapspijn’, dan is het wel de regelgeving waaronder ze gebukt gaan. Zeer recentelijk nog de ‘kalversterfte’ in de melkveehouderij. Omstandigheden spelen daarin de grootste rol. Vergelijk het met babysterfte: als je in Afrika wordt geboren is jouw overlevingskans minimaal tien keer slechter dan in Nederland. Zeker, de kalveropfok was nogal eens … Lees verder »
Fansels hie‘k al lang yn ‘e noasters dat it net goed gie mei dy ‘âlde Swarte’, Aïcha. Sy siet al yn har Fyftjinde (!) libbensjier, mar se wie noch sá geef mei har fjoer fan in rjochtaarde jachthûn. Jawis, krebintich troch in fersliten rêch, mar dêr joech Baas har pillen foar. Ferline hjerst hat dyselde Baas har noch twaris ûnder … Lees verder »
Doe’t Baas fan ‘e moarn ûnder kaam en my nei bûten litte soe, fielde ik mysels sa ferskuorrend modzich. Hy moast my suver wekker meitsje, sa sleau en moalich wie’k. Baas kin dat hiel fynfielend. Hy begjint my earst ûnder myn strôtsje te kardzjen en dan rek ik my út, draai ik mysels stadichoan op ‘e rêch, en dêrnei tysket … Lees verder »
Ik heb in het begin van mijn loopbaan eens een onvergeeflijke fout gemaakt. Het betrof een leuke Retriever van een jong stel. De baas en de vrouw wilden heel graag pups bij het teefje en dat lukte niet. Ook niet na een intensief begeleide hernieuwde dekking. Ik deed daar vrij luchtig over. Het is de natuur blijkbaar die het beter … Lees verder »
Ik hie al in dei fan tefoaren yn ‘e noas dat d’r wat barre soe. Frou wie tassen oan ‘t ynpakken en narre Baas mei alderhanne fragen wat se al as net meinimme moast. Meastentiids andere hy dat se dat sels betinke koe. Der bedarre allinne iten en boartesguod fan my yn myn eigen hûnetas; de lytsbazen soene op dy … Lees verder »
Ken je het spreekwoordelijke ‘gat in de hand’? Iemand met dit manco geeft het geld net zo snel of, erger nog, sneller uit dan het binnen komt. Iets soortgelijks, maar dan met eten, deed zich voor bij Ushi. Dat ze ook vrouwelijk is en vernoemd naar het stereotypetje van Wendy van Dijk, is zuiver toeval en absoluut niet seksistisch bedoeld … Lees verder »