‘Henkie, Hèèèènkie, kom dan by de frou’, rôp Anneke ûnder de beam skean tsjinoer ús praktyk yn Grou. Har stim sloech suver oer. Anneke is boerinne. Neist in keppel kij binne der op ‘e pleats katten, in herdershûn en in parkyt. Like maklik as Anneke yn ‘e melkstâl stiet te melken, komt sy mei ien fan har bisten by ús … Lees verder »
Wie kent niet het uitzinnige voorjaarsgevoel van buitelende kievieten, heerlijk geurende weiden en jolige lammetjes? Lammeren die in de namiddag in groepjes door de wei hollen en worden beschenen door een laaghangende zon? Ze rennen over de polderdijk van hot naar her en maken ondertussen de gekste bokkensprongen. Als in een soort ultiem ‘speelkwartier’ zijn ze hét toonbeeld van absolute … Lees verder »
HOE EEN HAAS HET HAASJE WAS Nietsvermoedend had de oude wijze uil de wolvin te woord gestaan, toen ze hem om raad vroeg. Nietsvermoedend namelijk, omdat de enorme heisa die zou volgen op dat moment niet te voorzien was. De wolvin had een hazenvondeling in het struikgewas ontdekt en hem mee naar haar hol genomen. De wolvin was eigenlijk een … Lees verder »
“Houden hamsters ook een winterslaap?”, werd mij op zaterdagochtend gevraagd, terwijl ik met één van de jongens naar een korfbalwedstrijd ‘om útens’ was. Het gebeurt wel vaker dat ik aangeschoten word door mensen op de meest uiteenlopende plekken en dan bestookt word met vragen over dieren van allerlei aard. Meestal vind ik dat niet erg en krijgt men gewoon repliek. … Lees verder »
Yn gedachten sjoch ik ús haadmaster Piter jûns let syn frou by in slokje op ‘e hichte bringen fan wat der op ‘e gearkomste fan de âlderried bard wie. “Moatst no dochs ris hearre!” Ik hear it him sizzen. Wat it gefal wie? Ik hie dy middeis in putsje by de ein hân, wêrby ik ynienen in nuvere assosjaasje krige. … Lees verder »
Ik trof Jan langs het spoor op de Ienswei, waar hij z’n beide joekels aan het uitlaten was. Zoals altijd zwaaide hij vriendelijk naar mij, in de veronderstelling dat ik wel voorbij zou rijden. Ik trapte echter op de rem omdat ik één van z’n honden dringend nodig had. Toen ik hem dat vroeg, was hij zonder enig voorbehoud meteen … Lees verder »
‘Au!’ heb ik niet eens uitgeroepen. De krachttermen kwamen meteen. Gelukkig was de oude baas nogal doof. Op zijn verzoek was ik bij hem thuis om zijn twaalfjarige bastaardje in te laten slapen. Het ging niet meer. De hond had een tumor achter het rechter oog. Afgezien van het feit dat het een akelige aanblik bood, ‘oogde’ het dier nog … Lees verder »
Op zondagochtend word ik door vakantiegangers gebeld: “Dokter, onze hond wordt plotseling zo dik en probeert te braken, maar dat lukt niet.” Me meteen bewust van de ernst van de situatie, spreek ik met de eigenaar af diréct naar de praktijk te komen. Bij aankomst kwispelde Esra, want zo heette de tienjarige Duitse Staande, nog wel gelukkig, maar het was … Lees verder »