De earste twa wiken fan de ôfrûne simmermoanne hawwe de frou en ik nei Ingelân op fakânsje west. Us beide hûnen wiene mei en wy ha in prachtige reis makke dêr’t ik hiele ferhalen oer optekenje kinne soe. Dat doch ik lykwols net mar at jo al nijsgjirrich binne is it ien en oar wol op Facebook te finen. Ik … Lees verder »
‘Was dat nou nodig?’ It is alwer goed fyftjin jier lyn, mar ik wit it noch sekuer. It wie moarns yn it telefoanysk sprekoere op de praktyk yn Grou. Ik luts myn wynbrauwen op en wist efkes net wer’t it oer gie. ‘Ik lees jouw stukjes altijd en ik moet zeggen dat ik ze niet allemaal even goed vind, hoor’, … Lees verder »
Ofrûne simmer haw ik mei myn sydsulver goed trije wike op fakânsje west nei Ierlân. Dat stie al tiden op it amerlistke en dy prachtige reis brocht ús nei útwrydsk wiidweidige lânskippen, rûge kliffen, nijsgjirrige stêden en folkse kroegen mei noflike minsken. Om nea wer te ferjitten, sa moai. Mar earlik sein moast doe op de weromreis it aldermoaiste noch … Lees verder »
D’r giet noch wolris wat ûnbidich mis yn de soarch foar de jongerein. De grize giet jin somtiden oer de grouwe at jo de skrinende ferhalen yn ‘e krante lêze. Foarbylden by de rûs! It is absolút net ferwûnderlik dat it jongfolk ferskuorrend ûntspoart at jo sjogge hoe’t bern betiden oan harren lot oerlitten wurde. Oan de oare kant fernuvert … Lees verder »
Op sneintemiddei 5 febrewaris fan 15.00 -17.00 oere smite Gjalt de Groot en Menno Wiersma de rapen gear yn De Wartenster mei smoute ferhalen oer harren boeken ‘We strûpe derûnder’ en ‘Elke dag dierendag’. De ynrin is fanôf 14.30 oere op de Midsbuorren 7 yn Warten. Tagongspriis is €10,- en dan krije jo kofje of tee mei wat lekkers fansels. … Lees verder »
Freark Smink hat syn ‘opus magnum’ nota bene nei syn santichste nochris ôflevere yn de foarm fan in magistrale teaterfoarstelling oer it boerelibben. It is lykwols net allinne de boer dy’t sintraal stiet mei syn hjoeddeiske problematyk as reade tried yn ‘Wat soesto!’. Famyljerelaasjes yn ’t algemien mei dy fan heit en soan yn ’t bisûnder en it ferskynsel ‘mantelsoarch’ … Lees verder »
Ik haw it as bistedokter noch meimakke dat in boer op skreiershoeke by winterwaar inkeld op redens te berikken wie. Dan gong ik fanôf Heechhiem op noaren nei de Roekeboer foar keallerij mei yn ‘e iene hân de ferlostas en yn d’oare de operaasjekoffer. Kleare romantyk! Machtich fûn ik dat. Spitigernôch bin ik in hakkenkruk op redens; absolut gjin talint … Lees verder »
It moat mear as fiifentweintich jier lyn wêze dat ik op dat plak foar it lêst west bin foar kij. Ja, letter noch wolris foar in ezel of in oar útsûnderlik bist, mar doe wie it al in rekreaasjewente wurden. Dan doel ik op de pleats ‘oer de Greft’, wat no feitlik it Prinsesse Margrietkanaal is, mei it latynsk adagium … Lees verder »
Sûnt myn stopjen yn septimber liket it oft ik yn it ‘Middelpunt’ fan de belangstelling stean. Fan ‘e moarn bygelyks foel dat blêd mei deselde namme yn ‘e bus. Eltse moanne stean der kolumns fan mysels yn, mar dizze wike ek in fraachpetear fan Broer Roorda, melkfeehâlder út Grou, mei de bistedokter. Broer hie my frege syn ferhaal tefoaren efkes … Lees verder »
By ús yn ‘e gong stiet in grutte antike mahoanjehouten tûfkast. De sintrale ferwaarming hat him sadanich útdroege dat er noadich ferlet fan restauraasje hie. Meubelrestaurateur Dirk fan Tribulet út Reduzum ûntferme him oer it pronkstik. Sels it skeinde laach finear wist dizze keunstner sadanich op te meitsjen dat jo it amper mear sjen kinne. Dochs neamt Dirk dat ek … Lees verder »
Sûnt rom in jier wennet Doede op in pleats by ‘t spoar. Om de boerinne hie’t net hoecht om’t se benaud foar hûnen is; mar de bern woene it sa graach dat de boer úteins mar belies jûn hat. Hy socht in boerestabij út sûnder stambeam; ientsje mei papieren fûn er te prizich. It like him skoan ta dat de … Lees verder »
Doe’t ik it boerehiem opried, seach ik de beide bruorkes strie tôgjen nei de kealle-iglo. Dêr sil it ‘slachtoffer’ dan ek wol lizze, tocht ik. Ik hie hoedsum riden en stoppe foarsichtich om’t ik de ynfúsen op it byridersplak stean hie yn in amer dampend wetter om se alfêst op lichemstemperatuer te krijen. Ik hâld net sa fan griemerij yn … Lees verder »
Piter is de namme, as jo my tasteane. Ik bin ien fan Jehannes fan de Trije Romers. Bin al hiel jong út ‘e hûs rekke, mar myn nije wente wie in boppeslach. In hiel grut striehok, in âld hinnehok, mei útsicht op it westen. Yn de nêstkastkes koe ‘k my weromlûke at dat sa útkaam. Dêr wipte ik doedytiids samar … Lees verder »
Doe’t ik op sneintemoarn buorfrou Froukje oan de tillefoan krige, murk ik daliks dat sy behoarlik fan ’t hynder wie. Sibrecht, de âld merje, lei dy moarns samar dea yn ‘e hynsteboks en de fôle fan krekt twa moanne rûn ferstuivere om har mem hinne. Fansels wiene ús bourlju op dat stuit finaal fan ‘e kaart. Ik beskôgje it as … Lees verder »
In lyts kertier ear’t de wekker giet, rattelt de tillefoan. Jelle hat help nedich by keallerij fan in rier. Ik rek my út en bliuw noch eefkes op ‘e rêch lizzen oan’t myn oare helte oer myn búk strykt en my oantrunet dat ik der ôf moat. Gau strûp ik yn ‘e klean en strûs nei ûnderen ta. Ûnderweis yn … Lees verder »